Crashsite Sqn Ldr Otto Smik

Hij werd geraakt door Duits afweergeschut en maakte een fatale noodlanding met zijn Spitfire in een weiland (huidige Gerenpad en Gerenpark) achter de hooiberg van de nabij gelegen boerderij. Bij de luchtaanval kwam ook zijn Belgische Wingman F/O Henri Taymans om het leven. Hij crashte aan de Kamperweg nabij de oude Veemarkt. 

Otto Smik had een Slowaakse vader, een Russische moeder en twee broers. Hij werd geboren in Georgië maar groeide vanaf zijn twaalfde jaar op in Bratislava, Slowakije. Op 18-jarige leeftijd ontvluchtte hij zijn land en sloot zich aan bij de Royal Air Force (RAF). Otto Smik werd één van de meest succesvolle Tsjecho-Slowaakse gevechtspiloten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij behaalde 8 luchtoverwinningen en vernietigde drie vliegende bommen V1’s. Otto Smik werd onderscheiden met de Distinguished Flying Cross (DFC). Twee keer werd hij neergeschoten met zijn Spitfire. De eerste keer op 4 september 1944 nabij Breda (Prinsenbeek) en kon hij met hulp van het verzet ontsnappen. Maar de tweede keer bij Zwolle zou hij niet overleven.

Hier eindigt zijn verhaal echter niet. Otto’s laatste rustplaats was onderwerp van discussie en twijfel tot laat in de jaren zestig, ruim twintig jaar na zijn dood. Otto Smik werd namelijk eerst begraven in Nederland als onbekende soldaat. Kort na de oorlog is hij verkeerd geïdentificeerd als Henri Taymans (zijn Wingman) en herbegraven in België. In 1965 werd de Spitfire aan de Kamperweg geborgen en kon de persoonsverwisseling worden hersteld. Otto Smik werd herbegraven in België om uiteindelijk in de jaren 90 na de val van de muur zijn laatste rustplaats te vinden in Bratislava, Slowakije. In Zwolle, Praag (Tsjechië) en Bratislava (Slowakije) is een straat naar Otto Smik vernoemd als eerbetoon.

Bron: Jasper Brinksma / J. Rajlich, Otto Smik, Flying Pencil, 2019, Utrecht

(English translation for info only)
Crashsite Otto Smik
On November 28, 1944, Otto Smik, as commander of 127 Squadron, was killed in an allied air raid on Zwolle train station. He made a fatal emergency landing with his Spitfire in a meadow (current park Gerenpark) behind the haystack of the nearby farm. The air raid also killed his Belgian Wingman F/O Henri Taymans who crashed on the Kamperweg near the old cattle market.
Otto Smik had two brothers, a Slovak father and a Russian mother and was originally born in Georgia but raised in Bratislava, Slovakia, from the age of 12. He fled his country at age 18 and joined the Royal Air Force (RAF) and became one of the most successful Czechoslovak fighter pilots during World War II. He achieved eight air victories and destroyed three flying bomb V1s. Otto was awarded the Distinguished Flying Cross (DFC) and was shot down twice with his Spitfire over the Netherlands. The first time on Sept. 4, 1944, near Breda (Prinsenbeek), he was able to escape with the help of the resistance. But the second time at Zwolle he would not return.
Here, however, his story did not end. Otto's final resting place was the subject of discussion and doubt until late in the 1960s, more than twenty years after his death. Indeed, Otto Smik was first buried in the Netherlands as an unknown soldier and later misidentified as Henri Taymans his wingman and reburied in Belgium. In 1965, the Spitfire was recovered and the mistaken identity could be rectified. Otto Smik was again reburied in Belgium to finally find his final resting place in Bratislava, Slovakia in the 1990s after the fall of the wall. In Zwolle, Prague (Czech Republic) and Bratislava (Slovakia), a street is named after Otto Smik as a tribute.
Source reference: Jasper Brinksma / J. Rajlich, Otto Smik, Flying Pencil, 2019, Utrecht

Crashsite Otto Smik
Otto Smik ako veliteľ 127. eskadry zahynul 28. novembra 1944 pri nálete na železničnú stanicu v Zwolle. Tu osudovo núdzovo pristál so svojím Spitfirom na lúke (dnešný park Gerenlanden) za senníkom neďalekej farmy. Pri nálete zahynul aj jeho belgický krídelník F/O Henri Taymans, ktorý sa zrútil na Kamperweg neďaleko Veemarktu.
Otto Smik mal dvoch bratov, otca Slováka a matku Rusku a narodil sa v Gruzínsku, ale od svojich 12 rokov vyrastal v Bratislave. V 18 rokoch utiekol z vlasti, vstúpil do Kráľovského letectva (RAF) a stal sa jedným z najúspešnejších československých stíhacích pilotov počas druhej svetovej vojny. Dosiahol osem vzdušných víťazstiev a zničil tri lietajúce bomby V1. Otto bol vyznamenaný Záslužným leteckým krížom (DFC) a dvakrát bol zostrelený so svojím Spitfirom nad Holandskom. Prvýkrát sa mu 4. septembra 1944 pri meste Breda (Prinsenbeek) podarilo s pomocou odboja ujsť. Druhýkrát sa však neďaleko Zwolle už nevrátil.
Tu sa však jeho príbeh neskončil. O mieste Ottovho posledného odpočinku sa diskutovalo a pochybovalo až do konca 60. rokov 20. storočia, teda viac ako 20 rokov po jeho smrti. Otto Smik bol totiž najprv pochovaný v Holandsku ako neznámy vojak a neskôr nesprávne identifikovaný ako Henri Taymans, jeho krídlo, a znovu pochovaný v Belgicku. V roku 1965 bol Spitfire nájdený neďaleko Veemarktu a chybná identita sa mohla napraviť. Otto Smik bol opäť pochovaný v Belgicku, kým po páde Berlínskeho múru v 90. rokoch 20. storočia konečne našiel miesto svojho posledného odpočinku v Bratislave na Slovensku. Na počesť Otta Smika je v Zwolle, Prahe (Česká republika) a Bratislave (Slovensko) pomenovaná ulica.